Budda

Historyczny Budda Siakjamuni urodził się około roku 560 p.n.e w królewskiej rodzinie w północnych Indiach. Rodzice zadbali o jego gruntowne wykształcenie oraz o to, aby żył beztrosko i wygodnie.  

Gdy Budda miał 29 lat uświadomił sobie ogrom cierpienia, jakie powoduje starość, choroba i śmierć. Zobaczył, że wszystko z czym dotychczas spotkał się w życiu jest przemijające i postanowił poszukać ponadczasowych, trwałych wartości. Kolejne sześć lat studiował i medytował pod okiem najlepszych duchowych nauczycieli ówczesnej epoki. W wieku 35 lat osiągnął oświecenie. Przez kolejne 45 lat swojego życia Budda udzielał nauk.

Po jego śmierci wszystkie te nauki zostały spisane i uporządkowane. Zbiór ten nosi nazwę Dharma i zawiera 84 tysiące nauk. Nauki Buddy, oparte na mądrości i współczuciu dla pożytku wszystkich istot, stanowią trzon religii w kilkunastu krajach we wschodniej Azji. Od początku lat 70. XX wieku głęboki pogląd nauk Buddy, wraz z szerokim wachlarzem skutecznych metod, inspiruje coraz większą liczbę ludzi z kręgów kultury europejskiej.

Budda naucza w sposób bardzo zrozumiały, logiczny i nawiązujący do naszych życiowych doświadczeń. Zrozumienie buddyjskich nauk, poparte właściwą praktyką medytacyjną, umożliwia osiągnięcie doświadczenia nieuwarunkowanego szczęścia. Celem nauk Buddy jest urzeczywistnienie całego drzemiącego w nas potencjału, czyli osiągnięcie oświecenia.

Chcesz wiedzieć więcej?
Artykuły w magazynie Diamentowa Droga:
icon2 „Buddyzm, religia Światowa” Manfred Seegers 

© Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu 

   materiały prasowe »    dla nauczycieli szkolnych »